Kendi kendine dikiş makinesi öğrenilir mi?

WhatsTheMatter

Hectopat
Katılım
23 Şubat 2019
Mesajlar
617
Çözümler
1
Soru başlıktaki gibi.

Elle dikiş tecrübem yok & erkeğim.

Bir komşumuz kamyoncu idi, işi bıraktı. Dikiş makinesi aldı, birisi tasma yapmayı öğretti ve şimdi tasma imalat ve satışıyla evini geçindiriyor.

Sizce makineyi nasıl öğrenebilirim? Güzel youtube kanalları var mı bildiğiniz?
 
Bu işi severek yaparsan çok eğlenceli oluyor. Resim çizmek gibi :p Ben eskiden kendi pantolonlarımı el iğnesi ile dikerdim. Başak burcuyum işte. Bir tane başak burcu kız arkadaşım vardı. O dikiş makinesı delisiydi. Kendi elbiselerini tasarlıyordu ve sonra dikiyordu. Çok tipik elbiseleri vardı. Özgün işler çıkarırsan daha az iş yaparakta çok para kazanabilirsin.
 
Çok teşekkür ederim hepinize.
Aşırı motive oldum. Haydi hayırlısı :)

Ben de duygulandım. Hatta sana bir anımı anlatayım, biraz da komik hehe. Normalde benim rahmetli annem oradan buradan pantolon alıp getirirdi, çünkü ben taşlanmış pantolonları giymezdim. Her mağazada da öyle pantolonlar vardı o dönemlerde bayağı popülerdi. Klasik yapı sevdiğim için anneme söylerdim. O da getirirdi ama pantolonlar genelde bana bol olurdu, ben de el iğnesi ile daraltırdım pantolonlarımı, önce çizerdim biçerdim, daha sonra motora bağlayınca direkt iğneyi alıp her türlü pantolonu kendime göre ayarlardım, hiçte şaşmazdı inan. Makine gibi dikerdim el iğnesi ile gerçekten. Her neyse, bir gün eski kız arkadaşımın evinden kendi evime doğru yola çıkmıştım. Ayakkabılarım yırtık Converse idi, ve onları bile boyamıştım :p Kadıköye varmıştım ve ilerden 2 tane kız beni kesiyordu, ellerinde foroğraf makinesi fln...Neyse sonra beni durdurdular ve ropartaj yapmak istediklerini söylemişlerdi. Ben de "ne konu üzerine" diye sorunca "insanlar hakkında" diye yanıt vermişti. Anlamıştım az çok nasıl soru olduğunu, çünkü benim saçlarımda boyalıydı, peercing fln takıyordum, biraz toplum insanına göre aykırı bir duruşum vardı görünüş olarakta. Sonra sorup durdular düz bir şekilde, ben de sürekli "tanımadığım insanlar hakkında yorum yapamam" dedim. Bu süreç 5 dakika sürdü ve sonunda kızlardan birisi bana "Dışarda sana insanlar hiçbir şey demiyor mu" diye bir şey sordu, ben de "evet top diyorlar, eşcinsel diyorlar" dedim. "Sen onlar hakkında ne düşünüyorsun" dedi peki, ben de "ben homobofik bir insan değilim, cinsiyet tercihim, ve bir başkasınında tercihi beni ilgilendirmez, ancak bu insanlar bence daha komik, çünkü ben aslında sadece onlara göre farklıyım, bu onlara komik geliyorken, asıl komik olan şeyi akıl edemiyorlar, onların hepsinin aynı olması bence daha komik bir durum" demiştim, sonra kızlarda "vayyyy" diye tepki vermişti. O yıllarda Sabah ve Akşam gazatesinde söylediğim şeyleri çok komik şekilde çarpıştırıp yazmışlardı. Adımı ve soy ismimi yazıp "mutsuz" diye noktalandırmışlardı, fotoğrafımda da dalga geçer gibi gülüyordum :D Yazı içinde ki bi cümlede şöyle geçiyordu;

-Elbiselerinizi nerden alıyorsunuz ?+
+Elbiselerimi annem alıyor, ben onları parçalıyorum ve bu hale getiriyorum.

gfdıuhgdfuıghfdıfgdhgfudıgfuıhuıghfd
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Ben de duygulandım. Hatta sana bir anımı anlatayım, biraz da komik hehe. Normalde benim rahmetli annem oradan buradan pantolon alıp getirirdi, çünkü ben taşlanmış pantolonları giymezdim. Her mağazada da öyle pantolonlar vardı o dönemlerde bayağı popülerdi. Klasik yapı sevdiğim için anneme söylerdim. O da getirirdi ama pantolonlar genelde bana bol olurdu, ben de el iğnesi ile daraltırdım pantolonlarımı, önce çizerdim biçerdim, daha sonra motora bağlayınca direkt iğneyi alıp her türlü pantolonu kendime göre ayarlardım, hiçte şaşmazdı inan. Makine gibi dikerdim el iğnesi ile gerçekten. Her neyse, bir gün eski kız arkadaşımın evinden kendi evime doğru yola çıkmıştım. Ayakkabılarım yırtık Converse idi, ve onları bile boyamıştım :p Kadıköye varmıştım ve ilerden 2 tane kız beni kesiyordu, ellerinde foroğraf makinesi fln...Neyse sonra beni durdurdular ve ropartaj yapmak istediklerini söylemişlerdi. Ben de "ne konu üzerine" diye sorunca "insanlar hakkında" diye yanıt vermişti. Anlamıştım az çok nasıl soru olduğunu, çünkü benim saçlarımda boyalıydı, peercing fln takıyordum, biraz toplum insanına göre aykırı bir duruşum vardı görünüş olarakta. Sonra sorup durdular düz bir şekilde, ben de sürekli "tanımadığım insanlar hakkında yorum yapamam" dedim. Bu süreç 5 dakika sürdü ve sonunda kızlardan birisi bana "Dışarda sana insanlar hiçbir şey demiyor mu" diye bir şey sordu, ben de "evet top diyorlar, eşcinsel diyorlar" dedim. "Sen onlar hakkında ne düşünüyorsun" dedi peki, ben de "ben homobofik bir insan değilim, cinsiyet tercihim, ve bir başkasınında tercihi beni ilgilendirmez, ancak bu insanlar bence daha komik, çünkü ben aslında sadece onlara göre farklıyım, bu onlara komik geliyorken, asıl komik olan şeyi akıl edemiyorlar, onların hepsinin aynı olması bence daha komik bir durum" demiştim, sonra kızlarda "vayyyy" diye tepki vermişti. O yıllarda Sabah ve Akşam gazatesinde söylediğim şeyleri çok komik şekilde çarpıştırıp yazmışlardı. Adımı ve soy ismimi yazıp "mutsuz" diye noktalandırmışlardı, fotoğrafımda da dalga geçer gibi gülüyordum :D Yazı içinde ki bi cümlede şöyle geçiyordu;

-Elbiselerinizi nerden alıyorsunuz ?+
+Elbiselerimi annem alıyor, ben onları parçalıyorum ve bu hale getiriyorum.

gfdıuhgdfuıghfdıfgdhgfudıgfuıhuıghfd


Eliniz yatkın demek ki böyle şeylere. Ne mutlu. :)

Converse, gazeteler falan, en az bir 15 sene öncesinden falan bahsediyorsunuz sanırım hocam :) Geçmişe gittim bir an. Paylaştığınız için teşekkür ederim.

Annenize Allah rahmet eylesin...
 

Yeni konular

Geri
Yukarı