Kafa karıştıran durumlardan nasıl çıkılır?

18 yaşındayım. Normalde bayan kuaförlüğü çalışıyorum ama usta değilim düzgün bir para almıyorum hatta çoğu zaman hiç almıyorum. 2 yıldır bu şekilde ailem iş öğreneyim diye zorunlu tuttu gitmemi. Ama arada arkadaşlarla dışarı çıkınca bir de bende sözde çalışıyorum cebim boş insanın zoruna gidiyor. Neyse geçti 3 4 ay bu şubat başı ben patladım artık iş yerinde yediğim zorbalıklar falan çıktım işten oturdum 1 ay PC'de takıldım istediğim oyunları bitirdim ama aile de beni kovma noktasına geldi artık. Bir iş buldum tekrar ama aynı olaylar yine zorbalıklar aşağılamalar zaten biraz zayıf biriyim okul hayatım kötü geçti okulda da aynı durum aile de az aşağılamadı beni. Yani burama gelmiş bahane uydurdum ben dedim arkadaşımın yanına gidiyorum şehir dışına. Şehir dışındaki arkadaşım da çok yakın olduğum çocukluk arkadaşım yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez. Kendisi de durumumu bilir bana destek olur sürekli de aileyi bırak gel yanıma iş bul çalış senden hiçbir şey istemiyorum gel yeter ki gibi şeyler söyler. Neyse bende gittim 1 hafta geldim orada kalmamam için dönüş biletini giderken kesmişler çünkü aklımda o da vardı. Geldiğimden beri bir garip hissediyorum hiç işe gitmedim.

Aile de çıldırdı artık sabah uyanıp hazırlanıyorum ama otobüse bindiğimde yine o yaşayacagım zorbalıkları lafları hatırlayınca bitiyorum iş yerinde inmeden devam ediyorum kahveye gidiyorum vs. akşam 6'da eve dönüyorum işe gitmiş gibi 3 gün öyle geçti bende en son gitmeyeceğim deyip gene oturdum PC'nin başına. Normalde meslek edinmek için gidiyorum bu güzel bir şey tabii ama çok yoruldum artık 2 senedir 3 senedir neredeyse. Normalde başka işte de çalışır biraz para görsem motivasyonum yerine gelirdi bir süre öyle yaptım işe 3 gün diğer hırdavatçı garson vs. işlere 3 gün gider harçlık çıkarırdım ama kimse istemiyor 3 günlük çalışan yani o işte yattı. Neyse geldik bugüne ben gitmiyorum işte eski iş yerinden arkadaş Muğla da iş bulmuş benimle gel diyor ama be usta değilim işimde kendisi öyle.

Diyor ki gel çalış paranı da alırsın ama bana garanti vermiyor kalacak yer flan var paranı da alırsın dedi ben bu işe biraz bakınca biraz boş yapmaya başladı diyorum asgari mi alacağım o belli değil gibi şeyler söylemeye başladı. Bende aileye bunları konuşmadan ben gideceğim Muğla'ya flan dedim kurtuldunuz benden gibisinden onlarda git kes bileti gibi şeyler söyledi benden gidecceğim yerin numarasını istediler en sonunda da yolun açık olsun güle güle gibi şeyler söylediler. Bu Muğla işi bir garip kalınca bizim şehir dışında ki çocukluk arkadaşı gel evimde kal PC'yi flan her şeyi getir dedi beraber yaşayalım bir iş bul paranı kazan istediğin gibi yaşa dedi. Şimdi buradayım işte ne yapacagıma karar veremedim. Kendimden bahsedecek olursam genelde işte şehir dışındaki arkadaş hataydaydı yani yanımda sonra işte üniversiteye çıktı hızlı hızlı. Evleri hasarlı.

Normalde zamanımı onlarla geçirirdim. 2 3 Ark'ta gidince kaldım tek başıma. İş problem evde kalmak problem burada başka işte çalışmama izin vermiyorlar. Dediğim gibi biraz sıska biriyim aileyle çok aram yok babam yurt dışında çalışır kendimi bildim bileli buraya 2 3 yılda bir 1 aylığına gelir bana da çektirmediğini bırakmaz öyle gider. Annem de işte küçük kardeşimle ve ablamla ilgilenir biraz arada kalmışım bende. Şimdi bir yalan uydurup çat diye afyona Ark'ın yanına gitmeyi düşünüyorum sizce yapılır mı bu? Metinde hatalar olabilir özür dilerim.