FuhrerDogukan
Centipat
- Katılım
- 9 Şubat 2023
- Mesajlar
- 211
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Yaşım küçük daha 13 biraz dalga geçebilirsiniz bu yaşta sevmek değildir seninki vb. 
6-7 ay oluyor birlikte olmamız 3 günlük ve 1 haftalık ayrılık yaşadık bunlarda benim hatalarımdı. Yaptıklarımın bir tık ilerisi aldatmak bence o kadar büyük. Bu olaylar çok oldu, yaklaşık 13-14 kez kız beni affetti. 14.'de ayrılık yaşadık, sonrasında yine barıştık. Çok pişmandım bunu sürekli dile de getiriyordum. Hayatımın içine ettin, değişene kadar hiçbir şey olamaz demişti. Değiştiğimi hissetmiş sonrasında barıştık. Gerçekten de değişmiştim o olaylar hiç tekrarlanmadı. Genelde başka kızlarla çok temas vb. şeyler oluyordu. Sürekli uyarmasına rağmen.
2 gün önce hiçbir şey yokken, çok da iyi ilerliyorduk. Artık bana karşı bir şey hissetmediğini, arkadaş olarak konuşsak olmaz mı gibi şeyler söyledi. Ben direndim, ayrılmadık. Önceki günlerde de artık her şeyden çok sıkıldığını söyledi. Direk hayattan, hazır LGS gibi bir şey de var. İkimiz de hazırlanıyoruz, sürekli derslerle geçiyor günümüz. Bazen konuşmaya bile vakit bulamıyoruz. Ayrılmadık ve sonraki gün özür vb. diledi o an ne dediğimin farkında değildim gibi şeyler. Çok özür diledi. Sonrasında sordum peki hissediyor musun, seviyor musun beni diye bilmiyorum dedi. Öncesinde de oluyormuş böyle ona. Zaten bir süre sonra geçer dedi. Ben de rahatladım.
Bu olaylarda -kızın beni affettiği- niyedir nedendir bilmiyorum. Hangi akılla söyledim, bir sürü kızla +18 ilişkiye girdiğimi söyledim. Bu yalandı, yani bir insan kendi aleyhine yalan neden der anlamış değilim. Bundan dolayı çok tartışık, ayrılma noktasına kadar geldik. Ama kız yapmadı bırakmadı. Ama işin ironik tarafı, öyle bir anlattım ki ben kendime anlatsam ben bile inanırım yani o kadar. Sonrasında benim fikrim hayattan sıkılması vb. bunların en büyük etkeni kızın önceden hoşlandığı bir erkek varmış. Bunlar bir parkta oynuyorlarmış 11-12 yaşlarında hep beraber. Sonrasında hoşlandığı kişi kızı taciz etmiş. Açıkça şekilde herkesin önünde. Kız da eğer bir şey dersem beni bırakır vb. şeylerle itiraz edememiş. Sonrasında çocuk bunu bırakmış başka kızlara gitmiş, taciz edip bırakmış yani. Ve bu 2-3 kez olan bir şey değil. Çok olmuş.
Sonrasında bir sevgilisi olmuştu. O çocukta bu olaydan dolayı ayrılmış kızdan. 1 ay bile sürmemiş ilişki. Sonra biz tanıştık zaten. Taciz eden çocuktan dolayı his bırakmadı gibi şeyler söylüyordu. Kızlarla ilişki olayını ben sonrasında öyle bir şey olmadığını söyledim. İnanmadı, yalan söylüyorsun ve ben yalandan nefret ederim gibi şeyler dedi. Ben sonra yalan değil dedim hepsi doğruydu dedim. Burada da yalan söyledim. 2-3 kez oldu böyle. Düşündükçe nasıl böyle bir şey yaptığıma şaşırıyorum, en son doğruyu dedim ne olursa olsun. Öncesinde inanmıştı, sonra inanmaktan vazgeçmişti. Ama en son dediğimde inandı. Sonra devam ettik böyle, başka bir şey yapmadık hiç kötü. En son dün ona bana göre okulun en güzel kızı sendin hep gibi şeyler dedim. Ayrılmamızın bir nedeni de önceden, ilgi vermememdi. Bunu da aştık, hem sözlü hem fiziksel ilgiyi fazlasıyla gösterdim. Bunu dedikten sonra eğer tanısaydım önceden açılırdım aslında dedim. Sonra o da önceden, sevgili olmadan önce başka bir kız vardı ona da açılabilirdim gibi şeyler diyordum. Hatta kıza ben ilk açılmak için yazdım. Ama o 1 aylık ilişkideydi. Sonra ayrıldılar, bana yazdı büyük ihtimalle.
Saçma olan, ben kıza açılırken başka bir kızdan hoşlanıyordum. 2 senedir platoniktim. Ki eğer açılsaydım o kıza büyük ihtimalle şu an onlaydık. Adamlık yapmadım kabul ediyorum, ama kıza açıldım işte. Olursa olur, olmazsa devam ederiz kafasındaydım. Sonra kabul etmedi başka birisiyle olduğu için. Sonra bana yazdı. Oradan itibaren hafif hafif hoşlanmaya başladım. O da sevmeye başladı. Ama çok sevdi, gereğinden fazla. Çok yani, çok az bile kalır. Şu an o kadar sevmiyor, bana demişti. Sen yaptıklarınla çok sevdiğim günleri yok ettin dedi. Ama seviyordu. Şimdide ben çok seviyorum. Onun o kadar sevdiği zamanlardaki gibi. Sonrasında o kızı da tanımıyordun ama açılacaktın dedi. Ben de vurguladım bu cümleyi zaten,-önceden açılırdım, daha önceden-cümlesini ama o yalan söylediğimi düşünüyor. Normal ama burada doğru ya da yalanlık bir olay olmadığını düşünüyorum. Sonra konu konuyu açtı. Egoma geldi. Evet egoluyum bunu da kabul ettim zaten. Beraber aşalım dedim, önceden aştık bunları. Dedi ki sonra her hatan da ben mi aşmana yardımcı olacağım senin. Sonra ayrıldı. Burada dediğim gibi yalanlık veya doğruluk bir şey yok.
Çooook uzun oldu ama içim rahatladı açıkçası şu an. Çok canım yanıyor. Çok hayal kuruyorduk. Hala beni seviyor ama olmamamız gerektiğini düşünüyor ki bu normal. Çok üzülüyorum. Ne yapmam gerek? Yarın konuşacağım, olay hakkında. Sizin düşüncelerinizi öğrenmekte istedim, içimde rahatladı. Şimdiden teşekkürler cevaplar için.
6-7 ay oluyor birlikte olmamız 3 günlük ve 1 haftalık ayrılık yaşadık bunlarda benim hatalarımdı. Yaptıklarımın bir tık ilerisi aldatmak bence o kadar büyük. Bu olaylar çok oldu, yaklaşık 13-14 kez kız beni affetti. 14.'de ayrılık yaşadık, sonrasında yine barıştık. Çok pişmandım bunu sürekli dile de getiriyordum. Hayatımın içine ettin, değişene kadar hiçbir şey olamaz demişti. Değiştiğimi hissetmiş sonrasında barıştık. Gerçekten de değişmiştim o olaylar hiç tekrarlanmadı. Genelde başka kızlarla çok temas vb. şeyler oluyordu. Sürekli uyarmasına rağmen.
2 gün önce hiçbir şey yokken, çok da iyi ilerliyorduk. Artık bana karşı bir şey hissetmediğini, arkadaş olarak konuşsak olmaz mı gibi şeyler söyledi. Ben direndim, ayrılmadık. Önceki günlerde de artık her şeyden çok sıkıldığını söyledi. Direk hayattan, hazır LGS gibi bir şey de var. İkimiz de hazırlanıyoruz, sürekli derslerle geçiyor günümüz. Bazen konuşmaya bile vakit bulamıyoruz. Ayrılmadık ve sonraki gün özür vb. diledi o an ne dediğimin farkında değildim gibi şeyler. Çok özür diledi. Sonrasında sordum peki hissediyor musun, seviyor musun beni diye bilmiyorum dedi. Öncesinde de oluyormuş böyle ona. Zaten bir süre sonra geçer dedi. Ben de rahatladım.
Bu olaylarda -kızın beni affettiği- niyedir nedendir bilmiyorum. Hangi akılla söyledim, bir sürü kızla +18 ilişkiye girdiğimi söyledim. Bu yalandı, yani bir insan kendi aleyhine yalan neden der anlamış değilim. Bundan dolayı çok tartışık, ayrılma noktasına kadar geldik. Ama kız yapmadı bırakmadı. Ama işin ironik tarafı, öyle bir anlattım ki ben kendime anlatsam ben bile inanırım yani o kadar
. Sonrasında benim fikrim hayattan sıkılması vb. bunların en büyük etkeni kızın önceden hoşlandığı bir erkek varmış. Bunlar bir parkta oynuyorlarmış 11-12 yaşlarında hep beraber. Sonrasında hoşlandığı kişi kızı taciz etmiş. Açıkça şekilde herkesin önünde. Kız da eğer bir şey dersem beni bırakır vb. şeylerle itiraz edememiş. Sonrasında çocuk bunu bırakmış başka kızlara gitmiş, taciz edip bırakmış yani. Ve bu 2-3 kez olan bir şey değil. Çok olmuş.Sonrasında bir sevgilisi olmuştu. O çocukta bu olaydan dolayı ayrılmış kızdan. 1 ay bile sürmemiş ilişki. Sonra biz tanıştık zaten. Taciz eden çocuktan dolayı his bırakmadı gibi şeyler söylüyordu. Kızlarla ilişki olayını ben sonrasında öyle bir şey olmadığını söyledim. İnanmadı, yalan söylüyorsun ve ben yalandan nefret ederim gibi şeyler dedi. Ben sonra yalan değil dedim hepsi doğruydu dedim. Burada da yalan söyledim. 2-3 kez oldu böyle. Düşündükçe nasıl böyle bir şey yaptığıma şaşırıyorum, en son doğruyu dedim ne olursa olsun. Öncesinde inanmıştı, sonra inanmaktan vazgeçmişti. Ama en son dediğimde inandı. Sonra devam ettik böyle, başka bir şey yapmadık hiç kötü. En son dün ona bana göre okulun en güzel kızı sendin hep gibi şeyler dedim. Ayrılmamızın bir nedeni de önceden, ilgi vermememdi. Bunu da aştık, hem sözlü hem fiziksel ilgiyi fazlasıyla gösterdim. Bunu dedikten sonra eğer tanısaydım önceden açılırdım aslında dedim. Sonra o da önceden, sevgili olmadan önce başka bir kız vardı ona da açılabilirdim gibi şeyler diyordum. Hatta kıza ben ilk açılmak için yazdım. Ama o 1 aylık ilişkideydi. Sonra ayrıldılar, bana yazdı büyük ihtimalle.
Saçma olan, ben kıza açılırken başka bir kızdan hoşlanıyordum. 2 senedir platoniktim. Ki eğer açılsaydım o kıza büyük ihtimalle şu an onlaydık. Adamlık yapmadım kabul ediyorum, ama kıza açıldım işte. Olursa olur, olmazsa devam ederiz kafasındaydım. Sonra kabul etmedi başka birisiyle olduğu için. Sonra bana yazdı. Oradan itibaren hafif hafif hoşlanmaya başladım. O da sevmeye başladı. Ama çok sevdi, gereğinden fazla. Çok yani, çok az bile kalır. Şu an o kadar sevmiyor, bana demişti. Sen yaptıklarınla çok sevdiğim günleri yok ettin dedi. Ama seviyordu. Şimdide ben çok seviyorum. Onun o kadar sevdiği zamanlardaki gibi. Sonrasında o kızı da tanımıyordun ama açılacaktın dedi. Ben de vurguladım bu cümleyi zaten,-önceden açılırdım, daha önceden-cümlesini ama o yalan söylediğimi düşünüyor. Normal ama burada doğru ya da yalanlık bir olay olmadığını düşünüyorum. Sonra konu konuyu açtı. Egoma geldi. Evet egoluyum bunu da kabul ettim zaten. Beraber aşalım dedim, önceden aştık bunları. Dedi ki sonra her hatan da ben mi aşmana yardımcı olacağım senin. Sonra ayrıldı. Burada dediğim gibi yalanlık veya doğruluk bir şey yok.
Çooook uzun oldu ama içim rahatladı açıkçası şu an. Çok canım yanıyor. Çok hayal kuruyorduk. Hala beni seviyor ama olmamamız gerektiğini düşünüyor ki bu normal. Çok üzülüyorum. Ne yapmam gerek? Yarın konuşacağım, olay hakkında. Sizin düşüncelerinizi öğrenmekte istedim, içimde rahatladı. Şimdiden teşekkürler cevaplar için.
